Bio
Visueel kunstenaar Hans Op de Beeck leeft en werkt in Brussel, waar hij zijn carrière ontwikkelde door internationale exposities gedurende de laatste 10 jaar. Zijn werk bestaat uit sculpturen, installaties, videowerk, fotografie, animatiefilms, tekeningen, schilderijen en geschriften (korte verhalen). Het is zijn zoektocht naar de meest effectieve manier om de concrete inhoud van elk werk voor te stellen dat het medium bepaalt dat de kunstenaar uiteindelijk kiest. De schaal kan variëren van een kleine waterverf tot een grote, driedimensionale installatie van 300 m2. Hans Op de Beeck gebruikt niet enkel een grote verscheidenheid van media, maar gebruikt tevens opzettelijk een vescheidenheid van esthetische vormen, gaande van een zuinige, minimalistische beeldtaal tot overbelaste, overdreven ontwerpen, steeds met de bedoeling om de inhoud van het werk zo precies mogelijk te verwoorden.
Thematisch concentreert het werk van Hans Op de Beeck zich op onze moeizame en problematische verhouding tot tijd, ruimte en elkaar. Hans Op de Beeck toont de kijker niet-bestaande, maar identificeerbare plaatsen, momenten en tekens die blijken te zijn genomen uit het moderne alledaagse leven, daarbij pogend in zijn beelden de tragi-komische absurditeit van ons postmoderne bestaan te vatten. Kernthema’s zijn het verdwijnen van afstanden, losmaken van het individu en de abstractie van tijd, die zijn voortgevloeid uit de globalisatie en de veranderingen in onze leefomgeving veroorzaakt door ontwikkelingen in media, automatisering en technologie.
Hans Op de Beeck noemt zijn werken soms “voorstellen”; ze zijn onweerlegbaar fictief, geconstrueerd en gefaseerd, en laten de vrijheid aan de kijker om het werk al dan niet serieus te nemen, als een soort parallelle werkelijkheid, of het onmiddellijk in perspectief te plaatsen, als een louter visuele voorstelling. Zijn werk wordt gevoed door een grote belangstelling voor sociale en culturele reflectie. Hans Op de Beeck stelt tevens de moeilijke relatie in vraag tussen realiteit en representatie, tussen wat we zien en wat we willen geloven, tussen wat is en wat we voor onszelf creëren om makkelijker om te gaan met onze onbeduidendheid en gebrek aan identiteit. De visuele output van dat onderzoek resulteert vaak in sluimerende, verraderlijke, melancholische en verbazingwekkende beelden.
Bron: www.hansopdebeeck.com (vrije vertaling)